Dag 12

Flores

Wakker worden op Flores door het gezang van de moskee had ik niet gemist. We zijn gisteren om half 6 teruggekomen vanaf ons piraten eiland. Het eiland dat echt was zoals beloofd, niet gemaakt, niet gefotoshopt, maar gewoon echt. Je voelt je daar voor één dag een koning die niets hoeft te doen waar hij geen zin in heeft. Na vier dagen geleefd te zijn op de boot, vergis je niet het was prachtig en super gaaf, maar je werd wel een beetje geleefd. Nu op het eiland kon en mocht je doen waar je zin in had en hoefde je geen rekening te houden met de anderen op de boot. Ook dit is voor ons wel weer even fijn. We bleven op het eiland tot 16.30 en werden toen opgehaald met een veerboot die ons in een uur weer naar Labuan bajo brengt. Daar aan gekomen lopen we in tien minuten als echte backpackers naar ons hotel waar we ook voor de cruise hebben geslapen. We checken in en krijgen onze oude kamer weer terug, met gerepareerde airco. Na dat we alles hebben neergegooid lopen we direct naar de overkant, waar een wasserij zit, om onze was van de boottocht in te leveren, zodat deze morgen weer fris in de rugzak kan. Ik loop in mijn zwembroek en blote bast, ik had mijn t-shirt meteen ook bij de wasserij achtergelaten, naar de pizzeria om een tafel te reserveren voor het eten. Ervaring leert ons dat dat nodig is.
Alleen het heen en weer lopen in je blote bast is niet echt normaal hier in de haven. Ik werd overal aangekeken en na nagestaard, misschien kwam dat ook, omdat ik er uitzag als een lopende tomaat. Het was misschien net even te hard gegaan op het eiland. Terug in hotel zijn we gaan douchen, ook dat was echt wel nodig. Daarna konden we helemaal fris naar de pizzeria waar wij heerlijk van een italiaanse maaltijd hebben genoten. 

Baby shark 

Vandaag is een wacht dag, misschien door ons een beetje verkeerd gepland. Onze vlucht ging oorspronkelijk om 17.15, maar door een wijziging gaat hij nu om 18.00. We zullen ons dus een dag moeten vermaken. Gisteravond hebben we de hele avond geappt met een aantal gidsen en taxichauffeurs om ons ergens heen te begeleiden. Op één of andere manier zijn wij niet tot een beslissing gekomen, het ene was te ver, het andere te duur en bij sommige had ik het gevoel een poot uitgedraaid te worden. Ja wat ga je dan de hele dag doen als je smorgens je kamer uit moet. Brenda kwam op het idee om dan een hotel, met zwembad, in de buurt te appen met de vraag om daar te mogen verblijven, uiteraard tegen betaling en te lunchen. We kregen toestemming voor 300k, zeg maar 20 euro. Dan nog je taxi heen en terug en je bent zo weer 30 euro kwijt en het gaat al best snel. Dus daar hebben we toch voor bedankt, niet cynisch, maar oprecht. Naast ons hotel zit het le pirate hotel, van dezelfde als de boot tocht. Ik had daar al contact mee gehad voor de regels van de drone, dus ik heb daar mijn vraag neergelegd. Als wij daar zouden lunchen mochten wij de hele dag op hun zonnedeck met klein zwembad verblijven. Lunchen moeten we toch dus onze dag is gevuld. We mogen onze rugzakken achterlaten bij ons hotel en lopen even naar de Starbucks voor een cappuccino zonder prut op de bodem. Dit is na vijf dagen ook weer eens lekker. Bij het terug lopen komen we voorbij een basisschool met allemaal kindjes voor de deur. Ik hi five er een paar en Brenda en Chloë krijgen handkusjes en ze roepen i love you naar hun. Ze doen het zelfde terug. Zo lief. We lopen verder. We moet hier wel erg goed uitkijken, want ook hier loopt een riool onder de stoep door en de roosters zijn hier bijna allemaal kapot en gedeeltelijk er op gelegt. Het risico dat je hier in een gat van één bij één valt is erg groot. Dan zou je in eens een meter lager met je voeten in de prut staan en waarschijnlijk met je bek op de putrand. Sinds gisteren, nadat wij onze babyhaai hebben gezien, hebben wij het liedje in ons hoofd. Zoek maar op op YouTube baby shark, dan weet je een beetje hoe wij ons voelen de hele dag. Happy dus. 

The deck

Het piraten hotel heeft een dakterras met zwembad, niet heel groot, perfect voor ons doel. Wij gaan naar boven en genieten van het uitzicht over de haven. We bestellen wat water en gaan chillen. Na een tijdje gechilled te hebben gaan we even dompelen in het zwembadje. Als ik languit leg heb je ongeveer de breedte van het zwembad, en de lengte is ongeveer twee keer mijn lengte, maar het is wel een infinitypool. Tijd voor een foto dus. We genieten van het water, waarvan ik het vermoeden heb dat ze er ijsklontjes in doen. Het is zo koud dat verwacht je niet voor zo'n klein bad als de zon er de hele dag op staat. Het is ondertussen 11.30 en of we al trek hebben in de lunch. Laten we nog maar even wachten mevrouw. Niet zo ongeduldig. Als we een uur verder zijn, nog niet zo heel veel honger hebben, bestellen we toch maar. Na drie keer de kaart in ons handen gedrukt te hebben en twee opnieuw gevraagd te hebben of we al wilden bestellen, zijn we overstag gegaan. Voor mij en Chloë de super big burger en voor Brenda een sandwich met kip. Het was echt vurrukkulluk. Na de lunch gingen we weer verder chillen, beetje pootje baden en lezen, oja en blog typen. Over blog typen gesproken, hoe leuk is het om alle reacties te lezen op de blog. Bedankt voor alle leuke en lieve reacties, ik neem ze mee in mijn memoires. 

Snoepje

Vandaag vliegen we weer terug naar Bali. We vertrekken om 18.00 vanaf Flores terug naar Bali. We wassen ons nog even en kleden ons om voor de vlucht. Om 16.00 stappen we in de taxi naar de luchthaven. We vliegen wederom met Namair en krijgen zodra we zitten al direct ons opstijg snoepje, echt schattig. We stijgen op en kijken naar buiten en zie Flores onder ons vervagen. Een traan borrelt op in mijn ooghoek. Onee dat is een mug, waarvan het hier in het vliegtuig wemelt. Direct na het opstijgen proberen de stewardessen de trolley met snacks het gangpad door te duwen. Ze moeten drie keer opnieuw beginnen, voordat we eindelijk wat meer horizontaal vliegen. We gaan weer terug naar Bali wat ook wel weer heel vertrouwd voelt. We lopen zo vanaf de luchthaven naar ons hotel en morgen worden we weer opgehaald door Batman om ons naar onze volgende bestemming te brengen, Sidemen gaat het worden.

Kuta 

Bij aankomst op de luchthaven stappen we uit het vliegtuig de Balinese lucht weer in. Deze lucht is toch wel echt verschillend met die van Flores. De lucht op Flores en het komodo gebied voelde warm, maar droog aan. De lucht op Bali is warm, maar klam. Echt t-shirt plakkend warm. Niet echt een goede nederlandse zin, maar je begrijpt wel wat ik bedoel. We stappen weer in een bus die ons naar de terminal brengt. In de terminal lopen we drie minuten en binnen een kwartier hangen de rugzakken weer op onze schouders en gaan we op weg naar de uitgang. We hebben een binnenlandse vlucht gemaakt dus lopen we zonder controle zo maar buiten. We hadden gedacht wel eventjes naar ons hotel te lopen, maar een kwartier, zolang zou het gaan duren, werd ons met de rugzakken in het warme weer toch te lang. Een taxi kost hier niet veel dus voor zes euro werden we binnen vijf minuten voor de deur afgeleverd. 
We hadden niet het idee dat ze ons verwachte, ondanks dat we hadden gereserveerd, maar deze mevrouw maakte het niets uit. Ze schoof de twee één persoonsbedden tegen elkaar aan en rukte een één persoons matras uit de kast. Hup wat bedden goed erbij en wij kunnen vanavond pitten in Kuta. Eerst moet er nog gegeten worden. We lopen het guesthouse uit en gaan linksaf en lopen zo de gezellige drukte van Kuta in. Het tweede beste eettentje pakken wij en binnen vijftien minuten zitten wij aan de gado gado. Na het eten gaan we nog even winkelen, het is ondertussen 21.30, want Chloë wil nog wat souvenirs kopen voor haar vriendin. We lopen door de winkelstraat en zien een winkel, we gaan naar binnen en Chloë is verkocht. Ik struin de winkel op mijn tempo door en als Brenda en Chloë nog bij het tweede gangpad staan zoek ik een plekje om te zitten en schrijf ik dit hoofdstuk. Ze staan nu bij de kassa dus ik ga afronden. De rest komt later. 

Zeventien euro 

Na dat de dames hun inkopen hebben afgerekend lopen we nog even de winkelstraat in. Wij slapen één nacht in Kuta en dat is niet zonder reden. We hadden al het vermoeden dat het het Benidorm of Gersonisos in Bali was en nu word dit alleen maar bevestigd. Het is dat er ander soort tegels op de grond liggen anders zou je het verschil niet zien. We draaien om, terug naar het hotel. Het hotel hebben we gekozen vanwege de gunstige ligging t.o.v. maar het voldoet niet geheel aan onze eisen, maar wat wil je nog meer voor zeventien euro inclusief ontbijt. Welterusten of voor jullie goedemorgen. Tot morgen