Dag 3

18 oktober 2021 - Ras Al-Khaimah, Verenigde Arabische Emiraten

Deze dag begint met rug oefeningen, Brenda is door haar rug gegaan. Ze weet precies wat het is, want het is niet de eerste keer. Wandelen is prima, maar al het andere is gewoon ruk. We hebben vandaag een lange rit voor de boeg dus ik hoop dat ze het volhoudt. We hebben lekker geslapen, maar door Bren haar rug is het opstaan minder fijn. We douchen en gaan naar het ontbijt. Had ik al gezegd dat je dit hotel ook als all-inclusive kan boeken? Daar kwamen we bij het ontbijt weer op gruwelijke wijze achter. We hadden een tafeltje voor vier bemachtigd en ik bleef achter. Brenda en Chloë gingen respectievelijk koffie en water halen. Wanneer deze op het tafeltje stonden, met daarbij het pasje van de kamer leek het ons veilig genoeg om gezamenlijk ons ontbijt te halen. Ook hier zijn de corona regels streng en mag je nergens zelf iets op je bord leggen. Ook moet je natuurlijk even zoeken waar alles staat dus na een minuut of tien kwamen we met ons ontbijt terug. Terug gekomen bij ons tafeltje stond de hele tafel vol met eten en geen gasten erbij. Ik dacht eerst hé het is hier geen zelf bediening, maar ze zetten je tafeltje gewoon vol. Fout gedacht natuurlijk, ons tafeltje was gekaapt, geconversceerd, gejat, gepikt en ingenomen door andere gasten. Weg was mijn ondertussen koud geworden koffie, weg was mijn warm geworden water en weg was mijn kamer pasje. Na het aanspreken van één van de meisjes, welke de tafel afruimen, dachten ze dat we klaar waren en dat we het pasje vergeten waren. Pasje terug en nieuw tafeltje zoeken. Na het ontbijt gaan we terug naar de kamer om ons klaar te maken voor een anderhalf uur durende rit.

Jebel Jais is onze bestemming. Een berg tegen de grens van van Oman. Een hoge berg met daar boven op de langste zipp-line ter wereld. Nee ik heb daar geen kaartje voor gekocht, maar zien wil ik het wel. Zoals zoveel bestemmingen is het vaak niet de bestemming, maar de rit er naar toe welke het interessant maakt. Zo ook bij deze bestemming. Zoek maar eens op, road to Jebel Jais.

We rijden weg en Google geeft aan 1 uur en 20 minuten. We rijden over een vijf baans snelweg richting de bergen. Na een aantal kilometer zien we een tankstation waar ik uit voorzorg mijn nu half gevulde tank laat vullen. 22 liter gaat er in voor 55 Dirham, omgerekend zo'n 0,58 cent per liter. Zelfs de cola in het restaurant van gisteravond was met drie Dirham voor 330ml nog bizar duur. We rijden met een volle tank verder en rijden na een minuut of 20 de snelweg af. We gaan nu binnendoor. Na een aantal kleine wegopbrekingen komen we aan de voet van de berg. Ook hier begint dus de drie baans weg, twee omhoog en één naar beneden. Ook hier schieten de superlatieven te kort, dit word het woord van deze vakantie denk ik, superlatieven. We rijden naar boven en hebben alle ruimte, want er rijd hier werkelijk niemand. Niemand naar boven of niemand naar beneden. Ik rij rustig, anders worden de meiden kotsmisselijk, maar dit is een weg die uitnodigt om hard te rijden. Niet met een Ford focus, maar, shit had ik nou die Ferrari maar gehouden. Ik denk dat Max het hier wel erg naar zijn zin zou hebben. Na ongeveer 20 minuten komen we de eerste parkeerplaats tegen. In eerste instantie werd dit niet direct opgemerkt als parkeerplaats, dus daar reden we langs. De tweede herkende we dus nu wel als parkeerplaats en dus hier stopten we even. Ook deze parkeerplaats was leeg. Op één persoon na. Er stonden toiletten en er stond iemand naast, de toilet juffrouw zeg maar. Na een paar foto's gaan we weer verder. Na nog een paar haarspeld bochten komen we aan bij een nog grotere parkeerplaats. Ook hier staat een toilet inclusief toilet meneer en diverse foodtrucks. De meeste zijn dicht, maar een enkeling heeft zijn klep open. Maar goed we kwamen natuurlijk ook voor de langste zipp-line en deze hebben we nog niet gezien, tot Brenda roept daar gaat er één. Ik zie niets maar hoor wel degelijk een hard fluitend geluid. Als ik goed kijk zie ik recht voor me twee stipjes voorbij zoefen. De kabel, welke ik dacht voor elektriciteit te zijn, is de de kabel van de zipp-line. Het lijken wel kleine vogels die voorbij razen. We stappen in de auto en gaan weer verder omhoog. Na twee bochten eindigt onze klim. Er staat een wachters huisje met een slagboom. Na een klein gesprek zijn we er achter, zonder reservering kan je niet hoger. Jammer. We rijden weer terug naar de parkeerplaats voor een sanitaire stop en kijken hoe er nog een paar zippers naar beneden komen. Het is echt bizar om te zien. Het is hier echt heel erg stil. Wij zijn echt de enige op deze parkeerplaats, maar 's avonds is het hier echt feest. Alle locals komen hier naar toe om te feesten, te chillen en te barbecueën. De laatste kilometer staat vol met halve olievaten waar je de kolen van je BBQ in moet doen als je klaar bent, daarnaast staan grote containers voor al je vuil. We gaan aan de afdaling beginnen, blij toe want het is hier boven fris. 31 graden en ik heb geen jasje mee. 

Het klinkt afgezaagd, maar ook de afdaling is weer mooi, misschien nog wel mooier dan het naar boven rijden. De bergen zijn hier echt te moeite waard. Na ongeveer vijf kwartier rijden zijn we weer in ons hotel, waar we lekker de hele middag gaan chillen op het strand en bij het zwembad. Vandaag hebben we een balans dag dus we hebben vandaag heerlijk salades gehaald bij de supermarkt en hebben die op ons balkon opgegeten. Brenda en heeft op de weg terug van Jebel Jais een Nike Outlet store gespot en vond dat nog een leuk avond uitje. Tevens wisten we van gisteren dat er op die zelfde weg een winkel zit met alles onder de 10 Dirham. De OP=OP van de Verenigde Arabische Emiraten zeg maar. 

We douchen even lekker, tutten ons op en gaan onderweg. We rijden een minuutje of 20 en komen de Outlet store tegen. We parkeren met het doel voor MIJ een paar schoenen te scoren. We lopen door de winkel, maar geen juiste schoen voor mij, maar je raad het natuurlijk al. Chloë heeft het allermooiste, deze zijn niet in Nederland te krijgen, deze zijn echt goedkoop, deze passen perfect bij mijn….., paar gevonden. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ze ook echt mooi zijn en ze waren minder dan de helft van de prijs in Nederland. We betalen en gaan op zoek naar de Dubaise OP=OP. We rijden richting het centrum van Ras al khaimah, maar we zien alles behalve onze winkel. Hij moet uit minimaal twee of drie lagen bestaan, maar we zien hem gewoon niet. Als we het centrum hebben bereikt draaien we om en rijden terug richting het hotel. We blijven de weg afkijken in de hoop dat we hem gemist hebben, maar niks hoor. We zien hem gewoon niet meer. 

Als we in het hotel aankomen drinken we eerst een bakkie koffie voordat we weer op pad gaan. Chloë doet nog wat huiswerk en drie kwartier later gaan we aan de wandel. Ons doel is een soort van pleintje, op de boulevard iets verder op van het hotel, waar allerlei foodtrucks staan. Gewoon even kijken of er daar wat gezelligheid is. Het is ongeveer een half uurtje lopen als we daar aankomen. Er zit een parkeerplaats bij zo groot als bij de IKEA, maar er staat bijna niemand. Het pleintje is sfeerloos, omdat er gewoon bijna niemand is. De trucks zijn wel open en er zitten wel wat mensen, maar dit is een handje vol. Ik stel nog voor om wat Nederlandse liedjes te gaan zingen om de sfeer erin te brengen, maar Brenda heeft aan dat ze de gasten die er zitten niet kwijt willen. We lopen weer terug, het is ondertussen 22.45 en het is mooi geweest. Morgen gaan we weer verkassen. We gaan terug richting Dubai, maar nu in weer een ander emiraat, Sharjah. Tot morgen. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Monique:
    18 oktober 2021
    Superlatieven...die moest ik nu echt opzoeken...zag m al eerder voorbij komen maar dacht...owkee...nu heb ik m😉
    Beterschap Bren met je rug!!!😘
  2. Astrid:
    18 oktober 2021
    Prachtig!
    Sterkte met je rug!
  3. Sharon:
    18 oktober 2021
    Sterkte met je rug Brenda!
  4. S.de Jong:
    18 oktober 2021
    Zit me niet lekker niet naar de op=op shop hahahaaa waardeloos Bren beterschap ❤