Dag 6

Dag 6

Suikerdief

Vandaag hebben we hem betrapt, de suikerdief. Elke ochtend deden we het rolluik van de keuken omhoog en begonnen we aan een nieuwe dag. We zitten even lekker koffie, maar bij het zetten van het tweede bakkie constateren we elke keer een paar mieren op het plateau waar de suiker, melkcupjes en koffiecupjes op liggen. We zien dan dat er een klein gaatje zit in een suikerzakje. Tijdens het tweede kopje zien we het eindelijk. Er zit een heel klein geel vogeltje op het plateau de suiker op te smikkelen. We hebben hem dus betrapt. Niet dat we er iets aan doen, hij gaat zijn gang maar, maar we weten dus nu in ieder geval hoe het gaatje erin komt.

Testen

Vandaag gaan we weer testen, testen om naar Bonaire te mogen. Ja weer testen, maar eerlijk is eerlijk dit wisten we niet van te voren. Hadden we het geweten, had je het dan gedaan? Daar kan ik niets over zeggen, omdat ik het echt niet weet. Wat ik wel weet is dat we het niet vervelend vinden om te doen. Het bepaald niet onze dag en we zijn niet bang voor de uitslag. Tuurlijk het is niet normaal en ik hoop ook niet dat het normaal word, maar omdat wij op vakantie willen hebben we hiermee te dealen. Dat is part of te deal, waar wij voor gekozen hebben. 

We gaan dus nu testen bij Mambo beach, bij resort Lions dive. We gaan op tijd om zo ook nog daar even rond te lopen. Er schijnt daar echt een soort boulevard te zijn met winkeltjes en restaurants. Het is ongeveer een kleine drie kwartier rijden en we moeten hiervoor weer over de koningin Juliana brug. Deze brug is echt hoog en met hoog bedoel ik echt hoog. Er moeten cruise schepen onderdoor kunnen dus dat is echt hoog. Ik vind het niet heel fijn om er overheen te rijden. Ik heb in de afgelopen jaren een lichte hoogtevrees ontwikkeld, vraag met niet hoe dat kan, maar ik gruwel van hoogtes welke plotseling aflopen, rotsen, afgronden, balkons, dat soort dingen, maar dus ook deze brug. Als ik er nu nog aan denk loopt het kippenvel me over mijn rug. Als we aankomen bij lions dive is het 10.00. We lopen een rondje en zien inderdaad veel vakantie winkeltjes en een grote galerij met restaurants met terrasjes welke uitkijken over zee. Op het strand staan ook veel bedjes en een aantal tentjes waar je drinken kan kopen. Het ziet er allemaal heel gezellig uit. Het lijkt misschien een klein beetje op een all inclusive hotel. Er uitgebreid en van alle gemakken voorzien. Wat ik ook zie is de hoeveelheid mensen die hier kunnen verblijven. Dat is op dit moment voor ons in de huidige situatie niet aantrekkelijk. Ik zie in de avond iedereen op de galerij van de restaurants allemaal door elkaar heen lopen en dat wilde wij juist voorkomen, maar dit is een aanname. Wellicht ooit in de toekomst.

We drinken nog wat op het strand en lopen om 10.45 naar de test locatie. Het is goed georganiseerd en we zijn na een kwartiertje wachten aan de beurt. Binnen vijf minuten staan we weer buiten. We lopen naar de auto en rijden weer drie kwartier terug. Als we bijna thuis zijn tanken we de auto af voor morgen als we hem weer in moeten leveren. We hebben er ruim 500 kilometer op zitten, wat ik een goede score vind voor zes dagen.

Green egg

Vanmiddag blijven we lekker op het complex, beetje chillen bij het zwembad en het 'strand'.

Vanavond is er een green egg bbq waarbij bijna alles van de green egg afkomt. Dit is een speciale avond met live muziek die alleen op zondag word gedaan. Wij hebben ons hiervoor opgeven, want voor een beetje gezelligheid zijn we altijd in. Het is bij restaurant Koraal, welke erg goed staat aangeschreven, dus het kan bijna niet fout gaan. We hebben een tafeltje op de rooftop met het mooiste uitzicht op de azuurblauwe zee. De zon staat op het punt onder te gaan dus dit is echt wel een super momentje. Op het moment dat de zon onder gaat aan onze rechterkant onweert het ver op zee aan onze linkerkant. Dit is echt een gaaf gezicht. 

We bestellen, ik een soort entrecote en Brenda en Chloë een kipspies. Dit alles word geserveerd met drie verschillende salades en vier verschillende sausjes. Mijn entrecote is echt voortreffelijk. Het is echt heerlijk. Daarentegen waren de kipspiesjes niet de allerbeste, de structuur was anders en het leek niet gaar te zijn. Dit wil je natuurlijk niet met kip. Achteraf bleek het dus ook geen kip, maar kalkoen te zijn, en ja die structuur is ook echt anders. 

Inpakken

Onze laatste avond kan natuurlijk niet zonder inpakken. Dit laatste is echt jammer, omdat we weg moeten. Het voordeel is dat we wel weer naar iets nieuws gaan. Elk einde is weer een nieuw begin, zeg ik maar. We hadden op de heenreis al een probleem met de ruimte, maar nu Chloë hier negen flessen bodymist heeft gekocht heb ik toch lichtelijk een probleem. Na lang puzzelen, Tetris spelen en keuzes maken zijn we eruit. Er moet nog wel wat los gestort mee in de gewone handbagage rugtassen, maar vooralsnog moet het lukken om morgen alles naar Bonaire te verplaatsen. Als we klaar zijn grapt Brenda of we al online zijn ingecheckt bij divi divi air. Ik zeg voor de grap dat dat zo is, maar ze maakt me nieuwsgierig. Het zal toch niet dat dat hier gewoon kan. Ik open de website en vul mijn boekingsnummer in. Warempel het kan gewoon. Ik vul alles in en we zijn gewoon hup ingecheckt. Morgen ons laatste ontbijt hier en dan Bonaire here we come.