dag 6

Buggyrit 

Allereerst wil ik mijn excuses aanbieden voor het soms onsamenhangende verhaal. De laatste regels type ik al knikkebollend in bed. Hier vallen om 21.30 voor ons de luiken dicht. Tevens zie ik bij het terug lezen dat ik wat enorme spelfouten heb gemaakt. Nu ben ik niet een grote ster in Nederlands, maar dat was echt dom. Tevens vond Brenda dat ik te weinig heb vertelt over de mooie natuur die wij hebben gezien tijdens de buggyrit. Dit was idd het geval. Met de buggyrit rij je door de achterliggende duinen met soms hele mooie vergezichten naar het binnenland. Je ziet dan de enorme rots formaties als een schilderij tegen de blauwe lucht afsteken. Je komt ook langs hele mooie binnenmeren omringd met enorme groene stukken vol met vogels en wilde paarden. Het uitzicht richting de zee is adembenemend. De buggyrit zou ik zeker doen als je hier ooit terecht komt.

Fortaleza 

Vandaag zijn we naar Fortaleza geweest met Ingrid. Even buiten de gebaande paden. We stappen op de hoek van de straat op de bus en rijden voor één euro per persoon naar Fortaleza. De rit duurt ongeveer vijf kwartier. Het is geen fijne rit aangezien de weg hier niet helemaal strak geasfalteerd is. Aangekomen in Fortaleza stappen we uit bij DE groente en fruitmarkt van Fortaleza. We lopen er door heen en we krijgen een beetje een zwarte markt gevoel. Overal liggen alle soorten groente en fruit opgestapeld. Ook zijn er kraampjes met kruiden, specerijen en allerlei soorten met kookgerei. Pannen, potten, messen, lepels, vijzels noem het maar op. We gaan daarna even een kleine verfrissing drinken. We verliezen hier zoveel vocht bij 36 graden dat dat moet worden aangevuld. We lopen een stukje verder naar een taxistandplaats om ons naar een andere plek in Fortaleza te laten brengen. Bij de standplaats aangekomen lopen we langs een soort mannen en vrouwen ontmoetingsplaats, ook wel kroeg genoemt. Ingrid vraagt of we trek hebben in iets lekkers en binnen de kortste keren staan we allemaal met een cuba libre in ons handen. Het is 11.40, voor ons eigenlijk iets te vroeg, maar we staan midden tussen de Brazilianen en hoe gezellig is dat. Ingrid krijgt wat aanspraak met een man in de kroeg en wil ook met haar op de foto. Ook dat kan geregeld worden. We stappen na ons drankje in de taxi en rijden in ongeveer een kwartier naar onze volgende bestemming. De kathedraal en een soort souvenirmarkt. De kathedraal spreekt voor zich, maar de souvenir markt is gevestigd in een oude gevangenis. Vijf verdiepingen met allerlei soorten souvenirs gevestigd in de oude cellen van de gevangenis. We zijn natuurlijk niet alle vijf de verdiepingen af geweest, maar twee hebben wel even bekeken. Na de gevangenis en de kathedraal zijn we nog even de catacomben in geweest zoals Ingrid dat noemt. Hier moest ik weer direct aan de zwarte markt denken. Eén hele kleine ingang aan de straat met daar achter een 50 meter lange pijpelaan met allemaal iniemieni kraampjes met kleren. Kraampjes zijn denk ik drie meter lang en een meter diep.

Halve koe

Het word weer even tijd voor een versnapering. We gaan midden tussen de locals in een straatje zitten en bestellen iets te drinken. Ingrid besteld er voor ons om te proeven kaas en iets met gedroogd vlees bij. Ik ben ondertussen met Chloë wel even aan een plasbeurt toe en vraag naar het toilet. De vriendelijke mevrouw wijst ons het toilet. Dit is ergens achterin het etablissement. Tijdens het wachten voor de deur van Chloë, want die kon niet op slot, kijk ik even om me heen. Ik zie daar op een soort van werkbank twee stukken vlees liggen van heb ik jou daar. Het was bijna een halve koe. Ik hoop dat ik niemand misselijk maak, maar het lag daar in het rode vocht. Twee stukken van ik denk wel tien kilo per stuk lagen daar gewoon in 35 graden in hun eigen vocht op een werkbank van tegeltjes te liggen. Soms denk ik wel eens, doen wij nou zo moeilijk of zijn deze mensen voor alles resistent. De wc overigens was redelijk schoon inclusief wastafel, zeep en papieren doekjes. 

Broodje shoarma 

Na deze korte tussenstop met versnaperingen gaat onze reis weer verder. We lopen weer naar een taxistandplaats en onderhandelen weer over de prijs. We komen weer uit op vijftien real, omgerekend zo'n 3.30 euro en vijftien minuten later komen we aan in de iets duurdere wijk van Fortaleza. We settelen ons neer op de plastic stoelen bij de strandtent. We kunnen niet op het strand zitten aangezien ze het strand aan het verbouwen zijn. Huh, strand verbouwen, ja het klinkt idd gekker dan dat het is. Wat doe je dan op zo'n strand denk ik dan. Al het zand eruit, nieuw vloertje storten mooie tegeltjes erop en dan zand er weer op? Ik weet het niet, maar we konden er niet op. We bestelde eigenlijk allemaal een broodje shoarma en een caipiroska, wat ons vaste drankje hier is geworden. Echt heel erg lekker. De shoarma word gebracht en is heerlijk. Na het eten kunnen we kiezen. Gaan we met de bus voor 44 real die er vijf kwartier over doet of met de uber die er drie kwartier over doet voor 60 real. De keuze is snel gemaakt. Drie kwartier later stappen we uit bij het hotel en hebben we nog mooi even de tijd om de zee in te duiken. 

Pizza

Zeven dagen achter elkaar uit eten, dat is voor veel mensen, ons inclusief, altijd een leuk vooruitzicht. Vaak gebeurd het bij ons dat wij na vijf dagen het alweer zat zijn. We weten het niet meer. Wat moeten we nu nou toch eten. We hebben ook niet echt heel veel trek aangezien we laat hadden geluncht. We bedenken dat we, aangezien de pizza van vier dagen geleden zo groot was, wel twee pizza's met z'n drieën kunnen delen. Dit was vooraf en nu achteraf gezien een heel goed plan. Eindelijk. Hannibal van the A-team zou zeggen, i love it when a plan comes together. Het is nu weer tijd voor ons om te gaan slapen, het is me dunkt al 21.00. Whahaha we storten in elkaar. Tot morgen en ik heb dit nog nooit gezegd, maar ik hoop op iets meer wind dan vandaag.

Ps. Vergeten jullie de foto's niet?