Dag 9

1 juni 2022 - Bukit Lawang, Indonesië

Ik kwam zojuist aan in Bahorok op mijn ‘Sumatra‘ reis. Check het volledige verhaal op https://www.polarsteps.com/mikesminia/4952209-sumatra/40146496-bahorok?s=23b7c3af-1e0e-4ef1-9a69-f9de2c774d01

Dag 9

Overwinning

4.00 staat de wekker, maar zoals altijd als er iets belangrijks staat er iets gebeuren, zijn we natuurlijk eerder wakker. We gaan vandaag een niet actieve vulkaan beklimmen. De Gunung Sibayak. We maken ons klaar en staan om 4.15 klaar om bij de gids in te stappen die ook precies om 4.15 komt aanrijden. We rijden naar het beginpunt van de trekking. We stappen uit en onze gids begint te lopen alsof hij weet dat wij sporters zijn (not). Na de eerste bocht staan we alle drie te hijgen als een paard. We staan nu op zo'n 1500 meter hoogte en we moeten naar 2300 meter. De gids past zijn tempo aan en daarna gaat het al snel een stuk beter. We lopen ongeveer 600 meter over grof asfalt, geen hoogtemeters hé gewoon lengte. Als we langs een paar tentjes komen slaat de gids links af en binnen tien meter staan we voor een stuk rots waar we omhoog moeten. Nu had ik geen roltrap verwacht, maar dat ik handen en voeten moest gebruiken ook niet. We klimmen en klauteren naar boven en dit doen we totdat we boven zijn. Het is echt wel een beproeving. Na anderhalf uur klimmen, door stukken jungle in het pikke donker, bereiken we de top van de, niet meer actieve, vulkaan om net voor zonsopgang klaar te staan op de rand. We staan nu boven de wolken. Een dekbed van wolken glijdt onder ons door. Ik stel mijn GoPro op voor een timelaps en wachten tot de zon opkomt. Er zijn wat wolken aanwezig voor de zon, maar de magie is er niet minder om. Het is weer zo'n bijzonder moment. We staan er even lekker te genieten. We zijn de enige die voor zonsopkomst boven waren gekomen. Achter ons komt er nog een groep aan, maar deze hebben de zonsopkomst mooi gemist. Ook hier kan ik even dronen dus die kans laat ik mij natuurlijk niet ontnemen. Na ongeveer een half uur boven gestaan te hebben krijgen we het wel een beetje koud en beginnen we langzaam aan naar beneden te lopen. We lopen langs de rand van de krater richting een aantal spuitende geisers met een grote gele plek er omheen. Dit schijnt fosfor te zijn. Het is echt fluoriserend. 

We lopen er heen en de geur is echt onaangenaam. Als we overal foto's en video's van hebben gemaakt dalen we af richting de auto. Ook dit is erg lastig, omdat je soms grote stappen naar beneden moet maken. Nu ook weer na anderhalf uur bereiken we de auto. Wat een overwinning.  We rijden nog even naar een hotspring ongeveer twee kilometer verder. Hier doen we volgens mij drie kwartier over, omdat de weg hier zo slecht is, en met slecht bedoel ik heel slecht. Zo slecht dat ik soms dacht dat we vast zouden komen te zitten op de uitstekende rotsen. Bij de hotspring hebben we ons door de enorme gore zwavellucht niet laten verleiden om er even in te stappen. We blijven er vijf minuten en gaan dan naar de homestay toe voor het ontbijt. We zijn om 9.15 bij de homestay en hebben dan nog tot 11.00 als we weer opgehaald worden door onze gids van vanmorgen die zichzelf transformeerd tot chauffeur. We douchen even lekker en gaan dan naar het ontbijt welke de mevrouw van de homestay voor ons gemaakt heeft. Witte rijst gekookt in kokosmelk met sambal kroepoek en tempé. Het smaakt heerlijk. 

Om klokslag 11.00 staat onze chauffeur voor de deur en gaat onze volgende etappe van start. 

Villa

Stel je rijdt vanaf Amsterdam naar Eindhoven. Via google maps is dat ongeveer 120 kilometer en daar doe je dan ongeveer anderhalf uur over. Even onthouden. Wij moesten vandaag ook 120 kilometer rijden. Een flinke rit voor hier op Sumatra. We rijden Berastagi uit en de weg gaat al slingerend naar boven richting een nog wel actieve vulkaan de Gunung Sinabung. Deze is nog hoger dan degene die wij hebben beklommen, maar deze is gesloten voor klimmers, omdat deze nog actief is. Dat kan je ook zien door de rook die eruit komt. Er staat meet apparatuur omheen om de activiteit te meten. Tevens is er een aantal jaar geleden een heel dorp uit voorzorg verhuist vanwege het eventuele risico. We rijden verder na een paar foto's gemaakt te hebben. Als we na twee uur rijden alledrie een beetje misselijk zijn laten we de chauffeur even stoppen. We pakken wat frisse lucht, 35 graden en een luchtvochtigheid van 80% en gaan na een ijsje te hebben gegeten weer verder. Opvallend zijn de palmolie plantages waar we langs rijden. Daar waar eerst jungle was, en dus leefgebied voor vele diersoorten, waaronder de oerang oetan, staan nu alleen maar palmolie palmen. Zo ver als je oog kan zien. Jullie vragen jullie natuurlijk af hoe zie je dat dan. Nou in de jungle hebben ze de palmen en andere planten niet netjes in een rijtje gezet. Keurig staan ze allemaal naast elkaar. Als we tien minuten van onze bestemming af zijn, sms ik onze jungle gids (vanaf nu Andy), dat we er bijna zijn. Het is 15.15 als we aankomen op de parkeerplaats. We zijn vier uur en een kwartier geleden vertrokken, haal het kwartiertje pauze eraf en dat betekent dus dat we gemiddeld 30 kilometer per uur hebben gereden. Weet je nog, Amsterdam-Eindhoven, anderhalf uur. Zodra we op de parkeerplaats aankomen komt Andy ook aangereden op de scooter. Hij geeft aan dat er één backpack op de scooter mee kan met zijn vriend en hij draagt er ook één dan blijft er nog één backpack en twee rugzakken over. We moeten nog een kwartier lopen naar het guesthouse. Het is nog steeds 35 graden, maar de luchtvochtigheid is opgelopen naar bijna 90% het is echt bizar warm hier. Als je kijkt naar je kleren loopt het zweet er al doorheen. Als we aankomen bij het guesthouse worden we warm welkom geheten en krijgen we onder het genot van een drankje de uitleg van Andy over morgen. Morgen gaan we de jungle in met twee kleine rugzakken. Nu liggen we in een guesthouse kamer met de badkamer beneden, een slaapkamer (twee matrassen op de grond) op de eerste verdieping, een bed op de tweede verdieping en apen op het dak. Vanmiddag zaten we even op het balkon toen we visite kregen van een paar apen. Uit voorzorg zijn we maar naar binnen gegaan. Het dorp ligt aan een snelstromende rivier met aan de rand allerlei guesthouses en winkeltjes. Het is verbazingwekkend groot maar enorm primitief. Alle draden en alle waterleidingen zijn aan elkaar geknoopt en het is een warboel van bouwwerken. Alsof je op een soort Jeugdland loopt waar ze een zelfgebouwd hutten dorp hebben neergezet. Wij hebben mazzel dat we een drie verdiepingen hut hebben. Om 18.00 gaan we eten en de kaart is verrassend uitgebreid. Het eten wat we besteld hebben is super lekker. Als we het eten op hebben gaan we in onze houten villa de rugzakken reorganiseren. Als we om 21.15 nog wat willen drinken is alles al dicht. Jammer, dan gaan we ons bed maar opzoeken. Morgen gaan we dus de jungle in en zullen jullie de eerst komende drie dagen niets meer lezen. Succes en val niet in een zwart gat, ik kom terug.

Ps. Had ik jullie al verteld dat de Indonesische mensen ons zo verschrikkelijk welkom laten voelen. Nog steeds worden we overal vriendelijk begroet en bedanken ze ons weer dat we terug zijn gekomen. Smiley met twee hartjes als ogen. 

Foto’s

10 Reacties

  1. Hetty:
    1 juni 2022
    Heerlijk, iedere ochtend wakker worden met jullie blog. Genieten jullie nog even lekker verder.
  2. Saskia:
    1 juni 2022
    Weer bijgelezen. Wat een geweldig mooi avontuur maken jullie mee.
  3. Sharon:
    1 juni 2022
    Veel plezier se komende 3 dagen!!
  4. Heidi:
    1 juni 2022
    Zo herkenbaar, de verhalen over het heerlijke eten, de gastvrijheid en hartelijkheid vd lokale bevolking en de prachtige natuur....maar ook de warmte en de kakkerlakken.Fijn dat je ons weer even meeneemt naar Indonesië. Ik reis met jullie mee.
  5. Manon:
    1 juni 2022
    Sluit me helemaal aan, wat is het een genot om elke ochtend onder het genot van een heerlijk bakkie jullie avonturen te lezen. Veel plezier de komende dagen, benieuwd naar de verhalen ervan.
  6. Jenny Rietbergen:
    1 juni 2022
    Tot over drie dagen❤️
  7. Monique:
    1 juni 2022
    Kan niet wachten tot de drie dagen voorbij zijn!!! 😄
    Genietse!!!!
  8. Simone:
    2 juni 2022
    Wat een prachtige verhalen. Ik geniet weer mee. 😎
  9. S.de Jong:
    3 juni 2022
    Kom teruhugggggg oké tot snel :) 😀
  10. Astrid:
    6 juni 2022
    Prachtig!