Dag 10

Pirateneiland

We worden vandaag rond de klok van 6.15 wakker, Bren heeft de halve nacht een schorre zeehond na lopen doen met haar gehoest. Ik heb redelijk geslapen, maar werd wel een aantal keer wakker van Nellie 't hart. Vandaag onze laatste dag op de boot, we varen vandaag het komodo natuur park uit onderweg naar pirateneiland. Onderweg stoppen we nog twee keer om een beetje te snorkelen. Het snorkelen heb ik eigenlijk wel opgegeven. Ik heb gezien wat ik wilde zien en voor de rest, het spijt mij voor iedereen die er anders over denkt, lijkt het voor mij allemaal het zelfde daar onderwater. We gaan dus nu naar pirateneiland, een eiland dat eigendom is, of ze doen alsof dit zo is, van het bedrijf waar wij ook de cruise mee maken. We worden daar om 14.30 afgezet en mogen ons dan tot morgen 16.30 vermaken, met zonnen, kanoën, tafeltennis, volleyballen, snorkelen en gewoon lekker chillen. We slapen op het eiland in een hutje op palen met alleen een matras en een rieten dak erboven. We zijn heel benieuwd. 

Snorkelen

We zijn na het ontbijt weg gevaren naar onze eerste snorkelplek. Het ritueel na het ontbijt is het tanden poetsen en insmeren. We smeren ons een ongeluk, want de één na de ander heeft wel ergens een stuk verbrande huid. Het gaat echt heel snel. Iedereen snorkelt met een t-shirt aan dus dan verbranden we niet. Het is echt het zonnen aan boord. Na ongeveer een kwartier varen, we zijn nog niet eens uitgesmeerd, zijn we op onze eerste snorkel plaats aangekomen. Chloë en ik kiezen ervoor om niet mee te snorkelen en gaan met het kleine bootje mee naar de wal, waar ik de rest film met de drone. Er liggen hier echt heel veel zeesterren, we hebben zelfs Patrick nog gezien, maar deze kan ik vanaf het strand ook zien, daarvoor hoef ik niet te snorkelen. 

Bounty 

Je weet toch wel die reclame van bounty, ik bedoel iedereen die aan bounty denkt, denkt toch wel eens aan een bountyeiland. Wij zijn daar dus gewoon deze ochtend op rond aan het lopen. Een eiland waar echt niemand is, palmbomen, wit strand en een blauwe zee, en als ik blauw zeg dan bedoel ik ook echt blauw. We blijven daar maar gewoon een minuutje of 20 voor wat foto's. Daarna gaan we terug naar de boot. We zullen nu onze cabine moeten gaan opruimen en inpakken, want we gaan bijna van de boot af. We moeten nog even de formaliteiten afhandelen, drankjes afrekenen, commentaar formulier invullen en fooi afrekenen. Tenminste dat gevoel heb ik direct als ze daar zelf over beginnen. Beetje jammer. We hebben alles afgehandeld en we stappen in het kleine bootje naar het pirateneiland. 

Geluksmoment 

Iedereen heeft dat toch wel eens, een echt geluksmoment. Ik bedoel een echt geluksmoment. Ik ben elke dag gelukkig, blij dat ik, maar vooral mijn gezin gezond is. Dat ik en mijn vrouw kunnen werken en mijn dochter naar school kan. Dat is volgens mij wel geluk. Ik heb het gisteren op het viskoopeiland wel anders gezien, alhoewel zij op hun beurt waarschijnlijk ook gelukkig zijn. Als ik dan, zoals vandaag, aankom op zo'n paradijselijk eiland als dit, dan is dat echt een geluksmoment. Dat wij dit kunnen en mogen doen. Het eiland is echt zoals ik me had voorgesteld. Het klinkt afgezaagd dat wit en dat blauw, maar het is echt zo. Alleen nu staan er tien hutjes op palen op dat wit met bovenin een matras dat uitkijkt op blauw. We klimmen vanuit onze boot de kant op en worden verwelkomd door een alleraardigste piraat. Hij heet ons welkom, legt de regels uit en verwijst ons naar het hutnummer. Een sleutel heb je niet nodig er zit namelijk geen deur in. We lopen naar onze hutjes, nr 1 en nr 2. We klimmen via de bamboe ladder naar boven en staren vol verbazing naar ons uitzicht voor één nacht. 

Cocktail 

Op een eiland uit duizend en één nacht hoor je natuurlijk een cocktail te drinken, of je het nou lekker vind of niet, en de meeste cocktails vind ik niet te zuipen. We gaan het toch maar proberen. Het is hier happy hour van 15.00 tot 19.00 dus tijd zat om er een paar te proeven. Ik begin met een Jeremy Ginger, iets met rum en gember. Hij smaakt verrassend lekker. Brenda besteld iets met ananas en moet bekennen dat hij niet zo lekker smaakt. Chloë neemt een smoothie die ze zelf moet blenden op een fiets. Blender voorop de fiets en trappen maar. De tweede ronde kies ik weer voor de zelfde. Ik bedoel, never change a winning team. Brenda besteld weer een andere die ze ook niet heel lekker vind. Hier hield ons cocktail proeven wel op. We lopen nog wat over het strand en genieten van de zonsondergang. We moeten zo gaan douchen, want om 18.30 worden wij voor het diner verwacht. Stipt om 18.30 word de bel geluid. Typisch iets voor piraten zodat ze weten dat het etenstijd is, op de boot ging het exact zo. Het eten bestaat uit een soort combinatie van steengrillen en fondueen. Het is een soort van halve voetbal in het midden van de tafel met daar omheen een warme bouillon. Het vlees kon je grillen en de groente in de bouillon laten garen. Als het gaar was haalde je het eruit of eraf en doopte je het in één of ander mengsel van gember, knoflook en vis olie. Verrassend lekker. Na het eten dronken we nog een bakkie, speelden we nog een spelletje en zochten we onze hut op. Chloë die op de boot heeft aangekondigd om wel alleen in een hut te slapen, dit was niet de bedoeling, wenst ons welterusten en loopt stoer naar haar hut, voor een onvergetelijke nacht.