Dag 20

Ik kwam zojuist aan in Schiphol op mijn ‘Sumatra‘ reis. Check het volledige verhaal op https://www.polarsteps.com/mikesminia/4952209-sumatra/40737467-schiphol?s=23b7c3af-1e0e-4ef1-9a69-f9de2c774d01

Dag 20 afsluiting

Vandaag worden we wakker met uitzicht. Een uitzicht over Banda. Onze laatste keer wakker worden in Indonesië. Vandaag vliegen we terug naar Nederland. We beginnen met een vlucht van drie uur naar Jakarta. Daarna hebben we een overstap van vijf uur op Jakarta, omdat KLM de vlucht heeft vertraagd naar 20.30 locale tijd. Dat scheelde ons één uur en drie kwartier met de oude tijd van 18.45 anders hadden we een prachtige overstap gehad. Nu gaan we gewoon lekker chillen en avond eten op Jakarta. 

We beginnen vandaag de dag met een ontbijt buffet. Eén met geroosterd brood en hagelslag, één met gewone koffie met melk, maar ook een omelet of nasi goreng. Het ziet er allemaal heerlijk uit. Ik heb voor het eerst een beetje last van mijn buik dus ik doe het rustig aan met wat geroosterd brood en een omelet. Na het ontbijt halen we de backpacks en gaan we uitchecken. We geven hier, net zo in alle andere hotels, guesthouses of homestays waar we hebben verbleven een potlood met een klomp of een tulp erop weg. Ook een puntenslijper anders hebben ze er natuurlijk niets aan. Met dit kleine presentje zag je vaak bij iedereen ineens een heel ander gezicht. Van soms heel zakelijk naar heel vrolijk, maar ook van serieus naar interesse. Heel leuk om te zien door iets kleins weg te geven, mensen ineens heel anders blijken te zijn. Zo ook hier. Hier is het een vrij groot serieus groot keten hotel met een receptie met mensen die serieus zijn naar hun gasten. Nu veranderde dat als een blad aan de boom. Met z'n tweeën kwamen ze achter de desk vandaan om ons te bedanken en of we op de foto willen. Natuurlijk deze kan er ook nog wel bij. Als we klaar staan staat onze chauffeur alweer te wachten. Mocht er iemand ooit deze kant op willen dan kan ik deze chauffeur aanbevelen. 

De rit naar de luchthaven duurt een minuut of twintig en met met een kwartier zijn we ingecheckt en door de security. Daar kan Schiphol een voorbeeld aan nemen, daarin tegen hebben ze hier ook maar twee gates en zeven vluchten per dag. We lopen over het platform naar het vliegtuig en stappen in. De vlucht duurt bijna drie uur. Na ongeveer een uur krijgen we net als op de vlucht van Bali naar Jakarta in het begin van de reis een zoet broodje gevuld met bolognese saus. Smiley die overgeeft. Die hebben we dus vriendelijk geweigerd. Wat een gorigheid was dat. 

Nadat we op Jakarta geland zijn begint het lange wachten. We hebben nog even overwogen om een kamer te boeken bij een hotel met zwembad in de buurt zodat we de tijd konden doden, maar dit werd toch wel een beetje omslachtig en netto tijd bij het zwembad was dan bijna nihil. We blijven op de luchthaven, maar moeten voor internationaal naar een andere terminal. Buiten staan er allemaal taxichauffeurs die je vriendelijk aanbieden om je naar de andere terminal te rijden. Ik weet niet wie daar intrapt, maar er rijd gewoon een gratis pendelbus. We stappen in de bus die ons in tien minuten naar de terminal brengt. We gaan nu eerst even eten, het is kwart voor vier en het ontbijt was het laatste wat we hadden gegeten. We moeten in een restaurant ruim drie kwartier wachten op ons eten, het is maar goed dat we de tijd hebben.

Na ons eten leveren we onze backpacks is en gaan we door de security. Nu nog anderhalf uur wachten voor we mogen boarden. 

Tot slot nog even een opsomming van de leuke en minder leuke dingen deze reis.

Bali

We beginnen op Bali waar we met open armen worden ontvangen. De vriendelijkheid is gelukkig door corona niet verdwenen. We hebben daar hebben we Made weer gezien, Garuda Wisnu gezien en quad gereden. Dit was echt super tof. Jammer om te zien dat het toerisme nog lang niet terug is. Sneu ook om te horen dat Made zijn auto gewoon voor het eerst weer heeft gereden in twee en een half jaar om ons te bedienen. 

Lake toba

Beeldschoon, waar we op onze scooter langs strak gespannen biljard lakens mochten rijden. Het eiland Samosir is zeker de moeite waard om te bezoeken als je op Sumatra bent. Hier word ons duidelijk dat ze de toeristen net zo als op Bali echt gemist hebben. 

Berastagi

Dat wat een overnachting moest worden om tussen lake toba en Bukit Lawang te reizen is een hele belevenis geworden. Het schone en vriendelijke guesthouse was bijzonder. Het beklimmen van de vulkaan was er eentje van de categorie onbetaalbaar. De ongekende hoogte en de adembenemende uitzichten boven de wolken maakten deze beklimming meer dan waard.

Bukit Lawang

Het slapen in de jungle is iets wat mij het meeste angst inboezemde. Nu achteraf is het, en Chloë zei het al, wellicht het mooiste en tofste wat ik, maar ook Brenda en Chloë, ooit hebben gedaan. Het inleveren van alle comfort is niets vergeleken van al het moois wat je er voor terug krijgt. Is het een aanrader? 1000% ja.

Banda aceh

Het verhaal van de tsunami in Banda Aceh is bizar en nog steeds is het voelbaar, maar wat een veerkracht zit er in deze mensen die na deze ramp zichzelf hebben herpakt en de stad weer hebben opgebouwd. Wellicht geeft het bidden in de moskee hun deze kracht wel. Ik weet het niet. Wel waren wij verbaast over de enorme vriendelijkheid van deze stad. 

Pulau weh

Achteraf welicht mooier verwacht dan uiteindelijk gevoeld, maar hadden het zeker niet willen missen. Mensen zijn hier gereserveerder en zijn toeristen blijkbaar niet meer gewend. Prachtig jungle eiland waar je met meer dingen rekening mee moet houden dan voorzien. 

Conclusie we hadden deze reis voor geen goud willen missen en het was het wachten meer dan waard. Wederom dankbaar dat we dit als gezin mochten en konden doen. We nemen weer een hele hoop herinneringen mee naar huis. Bedankt voor het meelezen en hopelijk tot snel. Blijf gezond en blijf reizen de wereld en mensen zijn veel te mooi.