Dag 16

Laatste echte bestemming

Vandaag gaan we richting onze laatste bestemming, nou ja laatste, ik tel dan ons overnachtingshotel bij de luchthaven niet mee. Onze laatste bestemming ligt in Lovina, in het noorden van Bali. We hebben een nieuwe chauffeur gefikst en hebben om 8.00 afgesproken. Eerst doen we nog ons laatste ontbijt hier en stappen dan in. We hebben afgesproken dat we nog twee dingen onderweg, van onze vier uur durende rit, gaan bekijken. We beginnen bij de Besakih tempel, de moedertempel op Bali. We wilden er vroeg zijn zodat we niet tussen de massa's toeristen lopen. We kwamen om 8.45 aan en waren de eerste, de hele parkeerplaats was nog leeg. We kopen ons ticket en dan word je op achterop een brommer 200 meter omhoog gereden. Je rijdt dan op een totaal lege tweebaans weg met 80 kilometer per uur naar boven. Je krijgt dan een gids aangeboden en die wijst jou de weg. We gaan met de sarong om naar binnen kunnen direct een mooie foto van de ingang van de tempel maken. De ingang is helemaal leeg en dat schijnt echt uniek te zijn. We lopen een rondje en knikken en zeggen ja en nee tegen de enorm onverstaanbare gids. Na nog een paar foto's gaan we snel de trap af naar buiten. We hebben het wel gezien. We moeten nu de 200 meter naar beneden lopen, want de brommer was enkele reis.

Vulkaan

We stappen nu terug in de auto met als volgende bestemming mount/lake Batur. De vulkaan die wij eigenlijk nu zouden beklimmen zouden wij nu alsnog zien. We werden geïnstrueerd door onze chauffeur dat, wanneer wij zouden worden aangehouden, wij geen Engels zouden spreken. Er is net voor de weg, die langs het meer en de vulkaan voert, een controle post. Deze post vraagt geld entree geld om de vulkaan en het meer te fotograferen. Dit terwijl het gewoon een doorgaande weg richting Lovina is. De chauffeur vertelde ons dat je dus gewoon moet zeggen dat je naar Lovina gaat, dan kost het je niets.
Aangekomen bij de controle post, worden we tot stoppen gedwongen, maar onze chauffeur rijdt gewoon door. Het enige wat hij deed was Lovina schreeuwen tegen die mensen, terwijl de ramen dicht waren. 100 meter later zette hij de auto stil en mochten wij uitstappen om foto's te maken. Ik heb een paar foto's van het meer en een paar van de vulkaan gemaakt. Het gedeelte onderaan de vulkaan is nog helemaal zwart vanwege een eerdere uitbarsting. Nu wij dit beeld zien hebben wij nog steeds geen spijt dat we deze keuze hebben gemaakt. We rijden verder richting Lovina. 

Paradijsje

Na nog eens een uur rijden, 156 haarspeldbochten, 783 keer toeteren en nul keer een middelvinger zien zijn wij één beetje hongerig. We vragen of onze chauffeur even bij een JFC (Jaffa Fried Chicken) wil stoppen. Bij de eerste de beste JFC stopt hij langs de stoeprand van de fastfoodketen. Zo dicht dat ik bijna vanuit mijn raam kan bestelen en het was geen drive in. We bestellen een chickenburger en laten de taxi chauffeur ook iets bestellen. Na deze korte lunch ging de reis verder. We rijden nu langs de noordkust van Bali. Via de plaats Singaraja rijden we naar onze eindbestemming. Na nog 20 minuten rijden komen we aan in Lovina. Vanaf hier zullen we, zoals Google Maps aangeeft links af moeten, de bergen in. De taxi chauffeur begint aan de klim. We gaan steeds hoger. Om ons heen groeit het groen van de jungle om ons heen. Het ziet er nu al prachtig uit. Na tien minuten klimmen, onze chauffeur is niet zo snel, staan we voor de deur van Villa alamanda Lovina. We worden allervriendelijkst ontvangen door een mevrouw die zich Mini noemt. Ze doet haar naam eer aan, ze is kleiner dan mij, dus dan mag je jezelf wel Mini noemen. Haar lengte doet niets af aan haar vriendelijkheid, want dat spettert eraf. Ze begeleid ons naar onze kamer en legt ons de zaken zoals ze hier gaan uit. We bekijken onze luxe kamer en zien dat we hier prima zullen slapen. Na de verplichte formaliteiten vertrekt Mini om ons welkomstdrankje te halen. Wij kijken ondertussen vol verbazing naar ons uitzicht. We zitten hoog in de bergen, midden tussen het groen, maar we kunnen de zee zien. We lopen ietsjes verder naar beneden door de prachtig aangelegde tuin richting het zwembad. Wauw dit ziet er wel heel gaaf uit. Een grote infinitypool met uitzicht op zee. Bedjes met dikke matrassen erop. Ik zeg, dit word top. Het lijkt hier wel een klein paradijsje.

Busje komt zo

We kleden ons om en plonsen in het heerlijke water. Gelukkig niet ijsblokjes koud. We chillen even lekker en praten wat met de eigenaar, en met de andere Nederlandse gasten. Ik heb de hoop opgegeven hier in Bali nog een andere andere taal dan Nederlands te hoeven spreken. Chloë heeft zich verheugd op pizza dus wij gaan op zoek naar een pizzeria. Beneden in het dorp zit, volgens de eigenaars, een goede. Beneden in het dorp, tja. Ik heb nu één keer de rit naar boven gedaan met de taxi. Hoe gaan we dat doen. We lezen in de informatiemap dat er, op gezette tijden, een gratis shuttletaxi naar het centrum van Lovina gaat. Als je dit een uur van te voren aangeeft brengen ze je naar beneden en halen ze je ook weer op. Dit is echt service. De shuttle gaat om zeven uur naar beneden, dus wij hebben nog even mooi de tijd om een rondje te lopen. We zien dat onderaan de grote tuin er een bouwplaats is. Bij nadere informatie begrijp ik dat er extra kamers bij komen. De eigenaar geeft ons een rondleiding door de nog niet afgebouwde kamers en zelfs hier, je ziet de zee niet, maar het uitzicht op de tuin met bananen, papaya en kokosnoot bomen is nog steeds geweldig. We zien dat er nog een zwembad gebouwd word, maar nu nog leeg is. Bij nader onderzoek zie ik dat het geen zwembad is maar een enorme jacuzzi. Ik denk dat er wel tien man in passen. Ondanks dat er geen water in zit ziet het er nu al gaaf uit. We gaan ons opfrissen. Even lekker douchen, schone kleren aan en gaan met die shuttle bus. Om 18.55 staan we klaar en om klokslag 19.00 vertrekken met een busje vol naar beneden. We worden afgezet bij het dolfijnen beeld midden in het centrum van Lovina. We spreken af om 21.30 weer terug te zijn. We lopen met ons drieën langs het strand op zoek naar een pizzeria. Aan het einde van het dorp hebben we er één gevonden. We gaan zitten en bestellen. De pizza's worden gebracht en zien er prima uit. De smaak daarin tegen is minder, maar wat verwacht je in Bali. We gaan na het eten nog even pinnen en dan lopen we rustig terug naar het verzamelpunt. Onderweg vinden we nog een leuke souvenir winkel waar we met wat afdingen een houten masker van Ganesh scoren. Hij is de god van kennis en wijsheid, neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Hier in Bali zie je deze bij alle traditionele Balinese huizen bij de ingang staan. 
Na de taxirit naar boven ploffen wij nog even op ons privé terras en drinken nog een drankje. Na tien minuten gaat het licht uit en voor de eerste keer deze vakantie heb ik het niet gered om mijn blog af te typen. Dan maar morgenochtend jullie slapen dan toch nog. Vandaag, want het is nu ochtend, gaan we scooterend nog een paar watervallen bekijken. Ik zeg tot morgen.