Dag 3

Ik kwam zojuist aan in Kuta op mijn ‘Sumatra‘ reis. Check het volledige verhaal op https://www.polarsteps.com/mikesminia/4952209-sumatra/39815653-null?s=23b7c3af-1e0e-4ef1-9a69-f9de2c774d01

Dag 3

Inmens groot

Na een heerlijke nacht, waarin we één keer wakker werden om 5.00 vanwege de moskee, werden we uiteindelijk om 7.15 wakker. Vandaag staat een trip met onze gids/chauffeur op het programma, maar daar zo meer over. We beginnen natuurlijk eerst met het ontbijt. Hier heb ik me al een tijdje op verheugd. Chloë wordt om 7.30 wakker en om 8.00 nemen we plaats op het buitenterras van de homestay. We vragen koffie en een sapje voor Chloë. De koffie is prima, maar oja je moet eigenlijk niet roeren, want dan heb je direct met je slok de gemalen koffie binnen, want die kieperen ze hier direct in het kopje. Om eten hoeven we niet te vragen, want er wordt al direct fruit neergezet. Ook hoeven we blijkbaar onze bestelling niet door te geven, want ze vragen niets. Er zal vanzelf wel wat komen. Na tien minuten komen er vanuit de keuken drie borden. Wat er op ligt is, witte rijst met een gebakken ei erop, wat gestoomde groente en een stuk gefrituurde kip. Het is niet nasi goreng, maar goed misschien vanmiddag tijdens de lunch. 

Made komt ons om 9.00 ophalen en brengt ons naar het Garuda Wisnu Kencana park. We geven Made een klein kadootje, gewoon een grapje, omdat hij zijn auto van een batman teken heeft voorzien, hebben we een Batman sleutelhanger en een Batman bidon voor hem gekocht. Zijn reactie was echt goud, of die voor hem waren? Alsof we het gekocht hadden om het hem alleen maar te laten zien. Geweldig.

Het Garuda Wisnu Kencana park heeft een oppervlakte van 250 m2 en laat je kennismaken met de Balinese cultuur. Vorige keer dat we op Bali waren zagen we vanaf de luchthaven een enorm beeld in de verte. Navraag bleek dat dit beeld in het park stond. Bij ons volgende bezoek op Bali stond dit park op ons verlanglijstje. We reden met Made de kant van het park op. Het was ongeveer een half uurtje rijden. Daar aangekomen werd direct onze temperatuur opgenomen en moesten we onze handen wassen, voordat we in een speciaal transfer treintje mochten plaats nemen. Dit treintje bracht ons in twee minuten naar de ingang waar we de entree tickets kochten. Zolang we binnen waren bleef Made op ons wachten. We liepen het park binnen en het werd ons direct weer duidelijk dat ze hier nog steeds geen toeristen krijgen. Op twee of drie andere groepjes waren we zowat alleen. Het park heeft een route langs allerlei grote beelden en uiteindelijk kom je uit bij het grootste beeld van het park. De god Vishnu welke op de rug van de Garuda (een mythische hindoe vogel) rijdt. Het beeld is gemaakt van koper en messing en heeft een hoogte van 145 meter. Hij is echt inmens groot. De bouw van het beeld heeft 21 jaar geduurd. We hebben ongeveer anderhalf uur in het park gewandeld, met een show van lokale dansers aan het einde. 

Spetter spatter spater

Na het park bracht Made ons naar het quadrij bedrijf. Made had het voor ons geregeld en had voor ons een mooie speciale prijs geregeld inclusief lunch. Het was ongeveer een uurtje rijden voordat we er waren. Weer hebben we ons verbaast over het aantal brommertjes wat hier kris kras door het verkeer heen rijd. Bij aankomst krijgen wij een doosje met een flesje water. Als we het doosje openen zit er een mooi bergje nasi goreng in, eindelijk, met wat komkommer, een gebakken ei en wat stukjes kroepoek. Ook dit was heerlijk. Na de lunch krijgen we kaplaarzen aangemeten en lopen we naar de quads. Een korte uitleg van hoe de remmen en het gas geven werkt en we kunnen op pad. Ik voorop achter de gids aan en daarachter Chloë en Brenda sluit de rij. We rijden in het begin tussen bomen en struiken door en het lijkt allemaal best krap. Uiteindelijk beneden aangekomen rijden we door het water van een klein riviertje. Heel kort en denken dat dat het is, maar niets is minder waar. Een paar bochten verder staan we stil voor een waterval, hier moeten we onderdoor. Geweldig, zeiknat rijden we verder, met mijn kaplaarzen vol met water. Een paar bochten verder rijden we bijna tot aan onze knieën door het water. Als we bijna bij het einde zijn krijgen we nog een tunnel. De tunnel is wel 100 meter lang, pikkedonker en vol met bochten. Bizar hoe dat daar tot stand is gekomen. Na de quad tocht krijgen we nog een flesje water en een schone handdoek om je even af te douchen. Dit was weer een leuke belevenis. 

Happy end

We vragen aan Made om op de terugweg nog even uit te kijken naar een winkeltje waar ze Balinese parasolletjes verkopen. Brenda vind die zo leuk en wil er graag één hebben. Hij vindt een klein zaakje en de koop is snel gesloten. We nemen hem mee en Made rijd ons in een uurtje terug naar onze homestay. We gaan nog even bij het zwembad zitten voordat we ons klaarmaken om ons te laten masseren en te eten. We lopen richting het centrum en vinden een massage salon. Of ze ons alle drie een massage willen geven. Geen probleem, en we nemen plaats op een massagetafel. Na een uur zijn we klaar en weet ik nou niet of ik het lekker vond of niet. Het was voor mij misschien net even iets te hard. Ontspannend was het in ieder geval niet.

Na de massage gaan we nog even naar een souvenirwinkel, één waar we vorige keer ook waren geweest, maar alsof de tijd heeft stilgestaan was alles nog hetzelfde als vorige keer. Het valt ook nu weer op dat het hier uitgestorven is, bijna geen toeristen op straat en alles gaat gewoon heel vroeg dicht. Bizar gewoon. Om 20.00 wordt het licht in de winkel uitgedaan en moeten we de winkel eigenlijk verlaten, terwijl hij voorheen tot 24.00 open was. We stappen met onze gekochte souvenirs de straat op en begeven ons naar een restaurant. We bestellen wat kleine hapjes, praten wat na over de dag en over wat ons morgen weer staat te wachten. Morgen gaat de wekker om 4.30 zodat we om 7.00 via Jakarta naar Silangit op Sumatra vliegen. We waren hier maar kort, maar Bali je was weer te leuk. Bali heeft ons weer een happy end gegeven.