Dag 7

Ik kwam zojuist aan in Samosir op mijn ‘Sumatra‘ reis. Check het volledige verhaal op https://www.polarsteps.com/mikesminia/4952209-sumatra/40045880-samosir?s=23b7c3af-1e0e-4ef1-9a69-f9de2c774d01

Dag 7

Kermis attractie

Een week onderweg en al zoveel gezien. Dat is het leuke van op deze manier reizen. Elke keer je weer verheugen op iets nieuws en terug kijken op de leuke, of minder leuke(lees kakkerlakken), dingen. Vandaag onze laatste dag op Samosir. Vanaf morgen gaat onze reis weer verder, maar vandaag genieten we nog even rustig van Lake Toba. We slapen lekker uit, 8.00 uur en gaan dan langzaam naar het ontbijt. Hoewel ze hier dus ook brood hebben kan ik het toch niet laten om mie goreng te nemen. Vandaag gaan we nog even naar het strandje toe om te chillen. Half uurtje met de scooter dus dat is te doen. We rijden om 10.30 die kant op en het lijkt alsof er erg veel wind staat, of het voelt zo omdat je rijwind vangt. Op het strand wordt duidelijk dat er echt veel wind staat. De koppen staan op het meer, zo hoog dat het wel een zee lijkt. Het is zondag vandaag dus het is vrij druk op het strand. Gezellig, iedereen heeft eten en drinken mee en maken er echt een dagje uit van met grote groepen. Wanneer Chloë en Brenda even een ijsje aan het halen komen er een paar die met mij op de foto willen. Ik zeg voor de grap 2000 rupiah en lach er bij, zij lachen ook en komen naast me zitten voor een foto. Als de foto gemaakt is halen ze uit hun zak echt 2000 rupiah. Ik lach en zeg dat het niet hoeft. Ze hadden het er dus gewoon voor over. Bizar en dan zelfs met mij. Met Chloë kon ik wel voorstellen, maar met mij. Smiley met een hand op het voorhoofd. Als we na een uurtje weggeblazen worden zijn we er wel klaar mee. We gaan terug naar het hotel om daar bij het zwembad te chillen. Als we naar de scooters lopen komen we de eigenaar weer tegen deze wil graag nog een filmpje opnemen met ons, maar ik bedank vriendelijk. Als we naar de scooters verder lopen loopt hij al pratend met ons mee. Halverwege komt er een meisje naar hem toe en fluistert met hem. Of we met haar op de foto willen. Ze is een stagiaire en heeft, nadat ik het had gevraagd, nog nooit "witte mensen gezien". Ik zeg tuurlijk kom maar, maar dat had ik beter niet kunnen zeggen. De ene na de andere stagiaire, winkelbediende, schoonmaker en weet ik veel wie wil op de foto. We lijken wel weer een kermis attractie. Uiteindelijk gaan we een kwartier later weg. 

Berend Botje

We rijden lekker rustig weer terug naar ons hotel waar we de rest van de middag nog even relaxen. We leveren eerst nog even de scooters in. Aan het einde van de dag moeten we nog even een kaart van de omgeving terugbrengen naar de mevrouw van het koffiehuis. Het was haar laatste kaart en die mochten wij lenen, maar of we hem wel terug wilden brengen. Ondertussen moesten we ook de rest van het dorp gedag zeggen waardoor ons half uurtje lopen bijna een uur duurde. 's Avonds bleven we lekker in hotel bij de live muziek eten. We gingen vroeg naar de kamer om een beetje in te pakken en formule 1 te gaan luisteren. Morgenochtend gaan we na het ontbijt de boot op en varen we naar het vasteland van Sumatra naar Parapat, om vanaf daar met een taxi naar Berastagi te gaan rijden.