Introductie verhaal

Hallo, hoi, lezers,

Vandaag 13 mei, moederdag en Brenda haar verjaardag, zittend in een huisje in Valkenburg. We hebben de hele week al zon, maar vandaag regent het. Een uitgesproken mogelijkheid om alvast wat op te schrijven voor ons reisverslag naar Namibië.

Allereerst wil ik iedereen alvast veel leesplezier toewensen en ik hoop dat jullie het waarderen dat ik dit doe. Wel wil ik jullie er op wijzen dat mijn Nederlands op de middelbare school niet mijn leukste en al helemaal niet mijn beste vak was. Dus bij deze vast mijn excuses voor mijn niet altijd goede grammatica of andere fouten.

Ik probeer, nu helemaal ivm 25 mei, geen namen van andere mensen in mijn verslag te gebruiken. Dit leest misschien soms een beetje cryptisch, maar vanwege de privacy vind ik dit niet meer dan normaal.

Ik probeer het luchtig te houden en vooral schrijf ik het op de manier hoe ik denk en voel. Veel lees plezier.

Hoe kom je erop, Namibië.

Hoe kom je op het idee om naar Namibië te gaan vragen veel mensen zich wel eens openlijk aan ons af. Dat kan ik me voorstellen, waarom kies je voor Afrika en dan ook nog eens Namibië? Laat ik bij het begin beginnen.

Ongeveer 15 jaar geleden, Brenda en ik waren nog bleu wat reizen betreft, gingen wij naar een reisbureau om een reis uit te zoeken. Het internet was nog niet zo ontwikkeld dat je dat zelf deed. Wij kwamen toen uit in Kenia. Kenia heeft toen op ons een onmiskenbare indruk achtergelaten. Buiten de mooie natuur, vriendelijke mensen en heerlijke eten, heeft het ons het Afrika gevoel gegeven. Dit gevoel, als je daar open voor staat, is niet uit te leggen als je niet in Afrika bent geweest. Iedereen kan het Afrika gevoel krijgen, alleen de één hekelt het en de ander houd ervan. Wij dus van het laatste.

Het is dus nu 13 mei, 75 dagen voor ons vertrek naar Namibië, we zijn al druk bezig met alle voorbereidingen.  Om iedereen een beeld te geven wat wij zoal aan het voorbereiden zijn zal ik vast wat dingen op noemen. 

In 2017 al geboekt!

De reis zelf hebben wij al vast gelegd in 2017, zelfs voor onze zomervakantie van toen. Wij hadden gehoord dat je ruim van te voren je accommodaties moest vastleggen, aangezien sommige lodges al snel vol geboekt zijn ivm de beperkte hoeveelheid kamers en locatie van de accommodatie. 

We hebben 15 verschillende accomodaties geboekt en deze willen wij met een 4x4 gaan bezoeken. Dus deze moesten wij ook gaan boeken, ik bedoel, je zal je accomodaties maar hebben en geen 4x4 dan heb je er dus nog niets aan. Vorig jaar rond oktober ben ik eens gaan rondneuzen wat nou verstandig is. We wilden een 4x4, omdat we dan zelf overal konden komen en niet afhankelijk zijn van anderen met een 4x4 en zeg nou zelf het is toch ook wel een beetje stoer om met zo’n grote bak door een zandbak te rijden. Uiteindelijk zijn we toch voor zekerheid en betrouwbaarheid van Avis gegaan, wellicht iets duurder dan anderen, maar ik heb straks geen zin om aan een balie in Windhoek te gaan staan bakkeleien over verzekeringen enz, enz. Dus dat is ook geregeld. Tja wat nu allemaal nog.

Wat doe je met een hond?

Een hond, nee die hoeven we niet te regelen voor Namibië, maar Noa moet wel een goede plek hebben om onze vakantie te verblijven. Wij hebben een super lieve vriendin, haar man en dochter die heel graag op haar willen oppassen, maar door onvoorziene omstandigheden kunnen zij dit deze keer niet. We moeten dus op zoek naar een adres waar zij net zo liefdevol word opgevangen, maar dat is nog niet zo gemakkelijk. Ik bedoel iedereen biedt het altijd wel aan, maar als het puntje bij paaltje komt is het toch wel heel erg moeilijk. Tevens is het ook in de zomervakantie dus er gaan ook veel mensen op vakantie. Tijdens onze vakantie naar Dubai mocht Noa zes daagjes logeren bij een klant van Brenda en dat is voor ons heel goed bevallen en voor Noa ook. (tenminste dat zegt ze) We hebben dus toch maar de stoute schoenen aangetrokken en hebben het haar gevraagd. Wij gaven aan dat zij dit wel even thuis moest overleggen en dat wij het absoluut begrepen als ze het niet wilden. Tien minuten later had ze het besproken, het was goed, Noa mocht komen. Heel graag zelfs. Dit was voor ons echt super, wij blij, Noa blij en oppas blij. Nu kan het echt beginnen nu wij weten dat Noa ook goed verzorgt word.

Prikken, malaria pillen, wanneer moet dat en wat moeten we hebben? Ook even informeren. 2 maanden van te voren is prima dus ook die afspraak staat. Over twee weekjes kunnen we prikken.

Vorige week ben ik bij het gemeentehuis geweest voor een copie van Chloë haar geboortebewijs, heb het ergens gelezen dat dat handig is zodat wij kunnen bewijzen dat Chloë onze dochter is. Weet niet of het nodig is, maar better safe than sorry. Van de week ga ik nog even naar de ANWB voor een internationaal rijbewijs, ook dat schijnt makkelijk te zijn voor de autohuur.

We hebben ook een satelliet telefoon gehuurd, wij houden nogal van zekerheid, en vinden het vooral handig als we met pech in de middle of nowhere komen te staan. Bij deze satelliet telefoon kregen we voor een symbolisch bedrag ook nog een navigatie erbij. Namibië is het tweede land op aarde met de minste aantal inwoners per vierkante kilometer. 2,64 per km2 tegen over 407 inwoners per km2 in Nederland. Dus die telefoon leek ons wel handig als er dagen voorkomen waarbij je dus niemand tegenkomt.

Dan hebben we ook nog de kleine dingetjes, zaklamp, hoofdlampjes (word om 18.00 al donker dus is wel handig met koken op een braai, Afrikaanse bbq), verrekijker en mijn drone voor de mooiste shots.

Aftellen geblazen.

Het word dus nu echt aftellen geblazen, voor Chloë die nu in haar laatste jaar van de basisschool zit, maakt het ook nog eens echt speciaal. Wellicht heb ik in dit introductie verhaal wel wat dingetjes vergeten, maar die komen tot nog wel ter sprake. Vooralsnog gaan we nu lekker aftellen en wachten op dat wat komen gaat.

Op naar de eind musical.