Dag 13

Vissen vangen

Vroeg is ons motto deze vakantie, 6.00 wakker en 7.00 er uit. Niet om dat het moet, maar....
Dus om 7.30 zaten we alweer aan het ontbijt bij Frau Helga. Frau Helga is erg precies en van de regels. Daar houden wij van, maar we durven niets te pakken. Bang om haar netjes gerangschikte ontbijttafel te verstoren. We ontbijten snel er rijden onze 35 kilometer naar Walvisbaai om de boot te halen. Klokslag 8.30 parkeren we de auto en checken in. We zijn vandaag blijkbaar niet de enigen. Met nog ongeveer 200 anderen staan wij op onze catamaran te wachten. Tijdens het wachten zien wij al een hoop zeehonden voor de opstapplaats rondzwemmen. De ene catamaran na de andere legt aan de steiger aan om zo een groep passagiers mee te nemen. Wij hopen op de grootste die al in de rij ligt te wachten. Onze gebeden worden verhoord, wij krijgen de grootste en op het oog de meest nieuwste. Direct na het weglaten van de steiger roept Joe, de spreekstalmeester noem ik hem maar even, seal incoming in 5, 4, 3, 2, 1 en direct naast ons glijd er zo een zeehond vanuit het water het dek op. Joe lag uit dat de zeehonden die op de boten komen zeehonden zijn die opgevangen zijn. Wij hadden neckless, neckless is ooit verstrikt geweest in een visnet en heeft daar ook echt een cirkel van om zijn nek.

Ontsmetten

Tijdens de boottocht lokken ze ook speciaal getrainde pelikanen aan boord. Deze pelikanen zijn erg groot. 
Ik zag dat er al één pelikaan een poging had gewaagd om aan boord te landen, maar dat deze de boot net miste. Toen hij voor de tweede keer een poging ondernam miste hij weer zijn landings punt en kwam boven op mij terecht. Door hem met mijn arm af te wimpellen kwam hij op het hoofd van Chloë terecht. Tijdens zijn landing had hij met zijn nagels mijn lip open gekrapt. Die moest dus even ontsmet worden. Gelukkig had ik de camera in mijn hand en werd alles netjes vastgelegd. Na de mislukte landing gingen we verder opzoek naar dolfijnen en walvissen. Uiteindelijk hebben we wel nog dolfijnen gezien, maar geen walvissen. Na een uur of twee gingen we weer terug. Met de wind op de punt werd het erg koud buiten en gingen we naar binnen. Daar werden we voorzien van een hapje en een drankje. Na een uur binnen te hebben gezeten was ik er wel klaar mee, maar het punt waar we heen moesten leek nog zo ver weg. Even doorbijten dus. Aangekomen in de haven stond er een blinkende nieuwe auto op ons te wachten. De parkeerwacht had hem voor ons gewassen. Ja dat moet je natuurlijk niet bij mij doen. Allereerst vond ik hem stoffig stoerder en hij wilde er natuurlijk ook nog geld voor. Ja pech voor hem je krijgt geld, omdat je op mijn auto hebt gepast, maar niet omdat je hem hebt gewassen. Toedeledokie. 

Chloë haar passie

Even naar een mall, we moeten nog wat eten voor de lunch en we hebben wat water nodig voor onze reis morgen. We gaan dan weer verder naar het noorden. Damaraland. Chloë heeft bij de Sossusvlei een Nederlands meisje leren kennen die nu ook hier in swakopmund is. Inoa, zo heet ze, wil graag met Chloë paardrijden en zo gezegd zo gedaan. Haar ouders hebben het geregeld. Even een uurtje door de woestijn van Namibië, wie kan dat nou zeggen. Chloë en Inoa dus nu wel. Stoer hoor.

Licht uit

Vandaag weer een dikke rit voor de boeg, ik zeg vandaag, want ik heb mijn blog gisteren niet af kunnen maken. Het was 21.11 toen ik in bed met mijn voorhoofd het scherm van mijn telefoon voor de eerste keer aantikte. Na drie keer en een blog die eruitzag als Swahili was ik er maar mee gestopt. Brenda sliep al en Chloë was nog op haar telefoon bezig. Chloë ik ga slapen, hoe lang mag ik nog, vroeg ze. Nog een kwartiertje zei ik en toen had het zandmannetje mijn ogen vol met woestijnzand geblazen. Of Chloë nog een kwartiertje is doorgegaan weet ik niet. Ze had er rustig een uur van kunnen maken, want bij ons was het licht uit. Straks gaan we eerst nog even bij Frau Helga warme griesmeelpap eten, dat moet van haar, en ik durf geen nee te zeggen. Daarna staat er een rit van 378 kilometer op het programma. Via Spitzkoppe gaan we naar damara mopane lodge.

Mooi dag