Dag 17

Bye bye

Wakker worden door het gelach van de hyena's midden in de nacht is vreemd. Wakker worden door het drinken van de neushoorn is nog vreemder, althans voor ons wel natuurlijk, hier zijn ze het gewend. Ik zou er ook wel aan kunnen wennen. Helemaal als ik dan mijn huisje uitloop en met een bakje koffie, samen met een olifant die water aan het drinken is, mijn eerste bakkie opdrink. Bye bye Okaukuejo 

144 kilometer

Een game drive van 144 kilometer naar de andere gate waar we er uit moesten en daar vijf uur voor hebben. Ja dat lijkt ruim voldoende, maar als je dan met z'n drieën continu de bosjes aan het afscannen bent dan word het nog wel krap. Vijf uur, omdat onze permit voor Etosha dan verloopt.
Tijdens onze rit zien we een hele tijd niets, we waren bijna bang dat wij net in het park rijden als de dieren hun jaarlijkse teambuilding uitje hadden, maar we hadden het natuurlijk mis. We konden weer drie nieuwe dieren afvinken vandaag. De dik-dik (zoek maar op), het hartenbeest en in grote getale, de gieren.
Het luipaard en de cheeta hebben we niet gezien, maar wel het bewijs dat er een luipaard was geweest. Hoog boven in een boom hing/lag een aangevreten springbok. Ook dat was indrukwekkend. 13.22 moesten wij het park uit zijn. Wij kregen het voor elkaar om om 13.13 bij de poort te staan. Honderd meter na de poort was de ingang van ons nieuwe verblijf. 

Koning en koningin

Mokuti lodge, een lodge met spa faciliteiten. Weer zo'n wauw moment als we doormiddel van een golf karretje naar onze kamer worden gereden. Ik vertelde hem nog dat wij niet de koning en koningin van Nederland waren, maar dat maakte niets uit, we mochten blijven zitten.
Nadat wij wederom onze prachtige kamer hadden bekeken gingen we onderweg naar het zwembad om even lekker te chillen. Bij het zwembad hadden wij het over de luxe lodges waarin wij sommige dagen mochten verblijven. Ook hier kwamen wij weer tot de conclusie dat het van de buitenkant allemaal mooi kan zijn, maar het om de binnenkant gaat. Ik doel in dit geval op de mensen, de hele reis hebben wij elke dag weer vriendelijke mensen mogen ontmoeten. Behalve die ene dan die mijn auto had gewassen, maar waar je ook bent en wie je ook spreekt het maakt niet uit of diegene nu wel of niet beter van jou word, ze blijven altijd vriendelijk en vragen altijd, voor de vorm wellicht, hoe het met je gaat. Ik hoop dat ik hier wat van leer en het zelf meeneem naar Nederland. Ok nu weer klaar met dat gejank, weet je wat ze hier ook hebben? Gewoon tussen de lodges, zwembad en restaurant door. Een soort van geit, ik denk de Namibishe geit, die houden het gras lekker kort en wrattezwijnen, twee stuks ze lopen lekker in de rondte. Ook hebben ze hele rare kleine beestjes over het terrein rennen, zo groot als fretten, maar de naam weet ik nog niet. Ik kom er op terug. Opgezocht, het zijn de zebra mongoose.
Na een lekkere chillmiddag gaan we nog even naar het reptielen park dat ze hier hebben. Eten doen we hier via een lopend buffet en daarna tijd voor het dromen van de lange rit morgen. 420 kilometer, één van de langste ritten van de vakantie, naar Rundu.

Prijsvraag

Bij deze doen wij er ook nog een prijsvraag tussen. De winnaar wint een all inclusief, hapjes drankjes en verzorging, fotoavond hij ons thuis.
Of de eer als je niet op een drankje zit te wachten, foto's mailen we dan wel.
Prijs is overigens niet in wisselbaar voor geld. Inzendingen gaarne insturen na de laatste blog.

Daar komt hij dan.

Hoeveel km, met nog een week te gaan, hebben wij straks in totaal gemaakt? 
Hou wel rekening met extra kilometers buiten de gewone route. Diegene die er het dichtste bij zit wint. 

Welterusten