Dag 8

Wakker worden

Slapen met de gordijnen open, dat doe ik eigenlijk nooit, heel raar zelfs in onze winter niet. Je gaat in het donker naar bed en je staat in het donker op. Tenminste de meeste van ons, maar toch doe je het niet. Waarom niet? Volgens mij vanwege de inkijk als het licht aan staat. Vannacht kon het ons niets schelen. Niemand zou ons toch kunnen zien. Vanuit ons bed konden we de sterren zien, zelfs één grote ster die Chloë, Beer heeft genoemd, maar onze trouwe Macho Beer die helaas al een paar jaar overleden is. Deze ster heeft de hele nacht door ons raam naar binnen geschenen. Gewoon leuk. 
Vanmorgen werden we wakker, gelukkig wel, met een neus puntje die aangaf dat het erg koud was. Op mijn blote voeten en onderbroek, misschien te veel details maar goed. Ik heb de open haard aangestoken. Het was erg koud. Uiteindelijk toen het om zeven uur weer wat licht werd onderscheiden wij twee pakpak dieren in onze voortuin. Pakpak zult u zeggen? Ja pakpak dieren. Nee dat zijn geen mensen verkleed in een dierenpak, maar Chloë noemt een struisvogel dus een pakpakdier (was voor mij ook nieuw) vanwege het pakken van het eten met hun snavel. Het is tijd om in te pakken, snik, maar er wacht nog zoveel meer op ons. 

Verrassing 

We gaan ontbijten, maar dat moet natuurlijk met de auto. We rijden na het ontbijt meteen weg naar onze volgende bestemming, zoals we dat eigenlijk elke keer doen, maar vandaag moet het gewoon, ik ga niet weer terug. Aangekomen bij onze auto die achter het huisje staat val ik bijna om van verbazing, ik moet hard lachen en Brenda en Chloë denken dat er een dier bij de auto staat. Niets is minder waar. Dat wat voor ons gewoon is in Nederland komt hier als verrassing. Het raam van de auto is bevroren. Heeft er iemand een ijskrabber?

Herhaling

Na een super goed ontbijt, beste van allemaal. Gaan we op weg, 338 kilometers geeft Garmin aan. We gaan onderweg naar een wijngaard welke ook een aantal lodges heeft. Brenda heeft deze zelf uitgezocht en moest in de reis komen. Onderweg, het klinkt afgezaagd, maar we worden weer verrast door alle nieuwe landschappen. Bij de volgende kruising rechtsaf geeft Garmin aan, voor de vorm zegt hij er wel bij dat het pas over 247 kilometer is. Opletten dus.

Proeverij 

Aangekomen bij het wijnhuis vragen we natuurlijk meteen om een proeverij. Ik bedoel ik rij niet zo een pokke eind om niets te proeven. Dus om 16.00 zitten we aan de wijn met een mooi kaasplankje. Wijnhuis is erg klein en financiert met de wijn de cheeta opvang die ze hier ook hebben. Ze maken maar 4000 flessen per jaar. Dus dat is niet heel erg veel. Maar ja goed genoeg om te proeven. Uiteindelijk smaken ze voor bij het kaasplankje prima, maar daar blijft het dan ook bij. Na het douchen hadden we hier ook nog een prima diner en uiteindelijk is dit een prima overnachtings adres, maar meer moet je er ook niet van verwachten. 
Oja ze hebben hier wel de beste Wi-Fi van alle accommodaties, zelfs op de kamer.

Ik zeg check de foto's en zelfs dus nu ook filmpjes.

Welterusten. 

Oja dit is dag 8, dag 10 wil ik ook nog wat lezers vragen beantwoorden. Mochten jullie vragen hebben die niet kunnen wachten tot thuis, dan probeer ik ze te beantwoorden op dag 10.