Dag 2
29 juli 2018 - Windhoek, Namibië
Dag 2
Koud
Heerlijk geslapen hebben we, maar het was wel erg koud, met een dekbed en een deken er boven op werden we om 7.00 wakker. We gingen om 9.00 naar het ontbijt, het is een guesthouse dus je zit met andere mensen aan een grote tafel. Echt gezellig, deze ochtend zaten we met een Duits gezin aan tafel die net klaar waren met hun kampeer trip door Namibië en die net zo als ons hier hun laatste dag verbleven.
Boodschappen
Ja dat moet ook gebeuren. Na het ontbijt zijn we in de auto gestapt om te rijden naar de grovemall. Deze mall doet niet onder voor grote malls in Frankrijk, misschien nog wel mooier. Met een kfc en IMac store mag je het zeker niet onderontwikkeld noemen.
Daarna nog even naar een echte local markt, waar ze voor 2 Namibische dollars (12 cent) je auto bewaken en een levende parkeercensor zijn.
Wandelen
Na de lunch, een grote zelf gemaakte koek uit de supermarkt, zijn we naar het centrum gelopen. Anderhalve kilometer en een half uur verder liepen we midden in Windhoek. Het bruisende centrum lag er verlaten bij op zondag middag. De meeste winkels gingen dicht en op een enkele souvenirs winkel was het uitgestorven. Ondertussen kwamen we er wel achter dat de zon echt ongemerkt veel van je lichaam vraagt hier. Hij scheen vol op en op een hoogte van 1650 meter boven de zeespiegel waren we het al snel zat. Terug naar het guesthouse dan maar om nog even een uurtje of twee van de zon te genieten.
Nederlanders
Je kent het wel hè, je bent op vakantie en je komt ze tegen. Nederlanders, het zal weer eens niet. We komen bij ons guesthouse en ja hoor daar zitten ze, gewoon in onze tuin, wij hebben daar een dag geslapen dus nu is alles daar van ons, toch? Vind ik wel. Toch maar even een gesprekje mee gevoerd en ze gaan vanaf woensdag bijna de zelfde route als ons rijden. Tijdens dit gesprek, tja hoe kan het ook anders komen er twee meiden aan lopen die gewoon even terloops, hallo, roepen. Wat nee toch hé niet nog meer? Ja dus twee meiden uit Nederland.
Tijdens ons gesprek met hun komen we er achter dat ze beiden stage liepen in Kaapstad en samen nog even op vakantie zijn geweest, en hoe. Samen met een 4x4 met daktent 10 dagen door Namibië. Het zijn nu al mijn helden. Nu achteraf, nadat we samen met ze uit eten zijn geweest op bij de skybar van het Hilton, zijn we er achtergekomen dat ze 21 en 23 zijn. Dus voor één ieder die denkt dat het hier gevaarlijke is, ze hebben 2000 kilometer gereden en zouden het zo weer doen. Amy en Judith mochten jullie dit ooit lezen, jullie zijn toppers.
We gaan slapen, welterusten.
Wa Lalapo
Ben wel benieuwd wat er over is gebleven uit de tijd van de Duitse kolonie. Leuk om zo te leven wat jullie zoal meemaken. Viel spass!
Maar ach aan de andere kant, kan je mekaar meteen tips geven en hoef je het wiel niet nog eens uit te vinden.
Erg leuk