Dag 4

Dday

Natuurlijk waren we vandaag al vroeg wakker. Onze kamer leek wel ontploft. Na alle bagage die we mee hadden genomen en alle boodschappen die we gekocht hadden twijfelde ik of alles wel in de auto zou passen. Om 7.15 zijn we maar wat spullen in de auto gaan lopen. We hebben een zeven persoons Toyota Fortuner, maar wij hebben dus gewoon met z'n drieën ruimte te kort. Je zou toch ook denken dat zo'n grote auto allerlei vakjes en verborgen opbergruimtes zou hebben, maar of ze zijn echt goed verborgen of het zit er gewoon niet in. Ik denk het laatste. We hadden om 8.30 voor het ontbijt gereserveerd, we moesten dus gewoon even wachten aangezien het pas acht uur was. Aan de koffie dan maar. Dit vond de gastvrouw niet een goed idee, jullie zijn er nu dus moeten jullie ook eten. Buiten op de veranda mogen jullie zitten, ik heb daar de tafel gedekt.
Nou mevr mogen wij bedanken en is 12 graden. We wachten wel. Uiteindelijk rijden we weg om 9.24. Bepakt en bezakt gaan we het avontuur tegemoet, nou ja gewoon onze volgende lodge. 

Lekke band

Weg gereden vanuit Windhoek richting Hardap dam waar onze volgende accommodatie ligt. De TomTom, of in ons geval de Garmin geeft 280 kilometer aan. Na ongeveer 25 kilometer links, rechts en rechtdoor gestuurd te zijn geeft hij aan over 249 kilometer rechtsaf. Dus cruisecontrol aan op 100 en gaan. Een drukke weg is het niet, maar er komen geregeld auto's en vrachtauto's voorbij. Na ongeveer elke 10 kilometer is er links of rechts een picknick plaats. Na ongeveer een uur rijden moeten we echt stoppen. We hebben de tropic of capricorn bereikt oftewel de steenbokskeerkring, voor wie niet weet wat dat is, http://www.google.nl
Na even een fotomomentje en onze eerste plasstop gaan we weer verder. Gelukkig nog geen lekke band.
Na een paar kleine dorpjes en nog twee plaspauzes verder mogen we eindelijk rechtsaf. Nog een paar kilometer en we rijden het terrein van het natuurreservaat Hardap dam op.
Gelukkig geen lekke band gehad.

Onze lodge

Kennen jullie centerparcs? Lijkt me wel hè, dan kennen jullie ook die huisjes. Ik heb het dan niet over zo'n afgetrapt advertentiehuisje voor drie euro ppspn zonder toeristenbelasting. Nee ik bedoel dan zo'n VIP huisje met alles erop en eraan voor 63 euro ppspn, waar je alsnog genoodzaakt bent de hele nacht tegen elkaar aan te liggen om dat ze je bed in een trechter hebben veranderd. Zo'n huisje bedoel ik. Nou die hebben wij hier dus niet. Die van ons heeft dus een echte carport, een huiskamer, twee slaapkamers, een inloop douche voor het hele Nederlandse vrouwenhandbalteam en een braai met uitzicht op het stuwmeer. Tevens moesten Chloë en ik bij de receptie onder een meetlat staan, het resultaat gaf aan dat wij een opstapje mee kregen, achteraf blijkt dat dus om het bed in te komen te zijn. Die zijn zo dik daar zou de prinses op de erwt jaloers op zijn. 

Omgevallen kliko

Tijdens het naar binnen gaan van ons huisje hoorden wij een harde knal en geschreeuw. Brenda en Chloë begonnen ook direct te schreeuwen, een aap, een aap, ik direct de goede kant op met mijn camera en ja hoor ik had hem mooi op beeld. Aap was een beetje ondeugend en gooide alle biobakken om. Grapjas.

Dassies

In de gehele omgeving van ons huisje lopen hele rare beesten rond, het lijken net bevers zonder staart. Beetje dik maar wel schattig. Na navraag gedaan te hebben blijken het dassies te zijn, dassies kunnen heel goed rotsen en in bomen klimmen. 

Game drive

Tegen een uur of vier kwamen wij erachter dat aan het einde van het terrein een grind/gravel pad was.
Dus tja dan kan je terug rijden, maar wat is er leuker dan even te kijken waar het pad naar toe gaat. Nou waar het naar toe gaat weten we nu nog niet, maar het was wel waard even een uurtje het pad op te rijden. We kwamen namelijk allerlei dieren tegen. Na een paar 100 meter zagen we de eerste Oryx al tegen. Tevens kwamen we impala's, zebra's en heel veel apen tegen. 

Braai

Onze eerste echte braai, hier hebben wij er één. Vlees hadden we, check.
Kolen hadden we, check. Aanmaak spul en vuur ook, check. Wind ja daar had ik niet op gerekend. Vuur was niet aan te krijgen. Dan maar wat stenen zoeken om zo een muurtje te bouwen een tjaka gelukt. De eerste braai is een feit, dit met de mooiste zonsondergang ever kon onze dag niet meer stuk.

Morgen echt een lange rit voor de boeg, 420 kilometer, dus vroeg naar bed om weer vroeg op te staan. 

Wa lalapo