dag 7

Vandaag word een rustige dag. We zijn gisteravond laat gaan slapen, omdat we Chloë hartenjagen gingen leren. Chloë pikte het snel op, maar om 22.30 ging bij ons het licht wel een beetje uit. Vandaag was de eerste dag dat we uit hebben geslapen. Het was 7.41 toen ik wakker werd. We hebben vandaag unaniem besloten dat we niets spannends gaan doen. We gaan naar het strand om te wandelen. Nogmaals wij zijn geen, lekker uren op het strand met die vervelende zandkorrels overal waar je ze niet wilt hebben, types. Wandelen over het strand ja dat vinden wij wel leuk. We nemen één van de grootste stranden in de buurt, Praia da Faro. Het is een half uurtje rijden. We hebben al in het boek, wat hier in huis ligt, gelezen dat er in Loulé er leuke markt is op zaterdag. Nu met corona en deze bloedhitte leek ons dat niet zo'n goed idee. Inside informatie heeft ons besluiten onderweg naar het strand er toch even langs te rijden. We rijden een kwartiertje en parkeren de auto. We lopen nog vijf minuten en komen dan bij een grote hal, niet hal in de zin van de zwarte markt ofzo, maar echt authentiek. Om deze hal staan allerlei kraampjes die ook hun waar verkopen. We lopen een rondje om de hal en komen tot de ontdekking dat, er weinig toeristen zijn, dat het niet echt lijkt op een toeristenmarkt, dat je eigenlijk alleen maar groente en fruit hier kan kopen. We zijn dus gauw klaar en dan bedoel ik, we hadden geen groente of fruit nodig. We gaan weer richting de auto. Op naar het strand.

Nu ik dit aan het typen ben, realiseer ik me dat ik gisteren één dingetje vergeten ben. We waren lekker aan het chillen in het zwembad en op de kant, toen in eens het hek open ging. Het was de tuinman. Als ik dit zo type moet ik direct aan een 18+ film denken, maar hij kwam echt alleen de tuin water geven en de bomen snoeien. We hebben hem wel even een biertje aangeboden die hij van harte aannam.

Sorry voor deze onderbreking, maar het schoot me ineens te binnen.
We gaan onderweg naar het strand. De ingang, als je het zo kan noemen, van het strand ligt precies achter de luchthaven van Faro. Je moet over een brug het schiereiland op om bij het strand te komen. Het schiereiland is vanwege de lagoon Ria Formosa. Op het eiland aangekomen word het zoeken naar een parkeerplaats. Je kan links of rechts, maar wij kiezen links. Na ongeveer anderhalve kilometer rijden vinden we een plekje, half op de stoep, half op de weg, voor iemands huis. Het kan hier allemaal. We stappen uit een gaan onderweg naar het strand. Hoe druk het met auto's is, zo rustig is het op het strand. Het is een heel lang strand en goed genoeg voor een lekkere wandeling. Na ongeveer 45 minuten hebben Chloë en ik het wel een beetje warm. We besluiten ons even onder te dompelen in de zee. De zee is vrij ruig, maar het zand loopt ver door dus we komen makkelijk door de branding. Nadat we zijn afgekoeld gaan we weer terug, voordat we straks er uitzien als een tomaat. We lopen terug en hoe kan het, na ongeveer weer 45 minuten zijn we terug. We hebben ongeveer vier kilometer gewandeld. We gaan terug naar de auto en rijden terug. Bij het terug rijden zien we dat je nu bijna overal kan parkeren. Het is 13.15 en de meeste Portugezen zullen nu naar huis gaan om de hitte te vermijden.

We doen er iets minder over dan een half uur om thuis te komen en gaan dan lunchen. Vandaag houden we het simpel door vers fruit te nemen. Rond een uur of 16.00 hebben we altijd een snack momentje met wijn dus dan moeten we het ergens compenseren. Voor een ieder die denkt, de wijn vloeit daar rijkelijk, heeft het bij het kortste eind. Er gaan vijf glazen uit een fles. Dus ieder één glas bij het snack momentje en één bij het avondeten. Dan blijft er nog één over die ik soms 's avonds neem maar soms ook niet. We genieten de rest van de dag nog van het snack momentje en na het eten, zalm op de bbq, gaan we nog even hartenjagen. Wat we morgen gaan doen is nog niet bekend. Tot morgen.